................................................. |
You'll laugh. You'll cry. You'll hurl. | |
þriðjudagur, ágúst 24, 2004
Gestabloggarinn að þessu sinni er Kalli Bjarni. Kjalli Bjarni, take it away: Hveeernig er stemmarinn? :D Hey Hó Yeahhh okay og klappa saman höndum!!!!! Einn tveir fjórir og fimm, Allright!!!!! Þið Kunnið þetta...Yeahhhhehehehe!!!! Byyyyylgjuulestinn brunar bíb bíb! Kveðja Kalli Bjarni!!!!!! :) ;) :-) :o) Við þökkum Kalla Bjarna fyrir.. Jæja Jesús og María. Á sunnudaskveldið síðastliðið fór ég á þvílíkan thönder að ég var bara á leiðinni á Kaffibarinn að dufla og drekka. Íturvaxinn karlmaður hélt þó í hettuna á hettupeysunni minni svo ég kæmist ekki leiðar minna, og það ekki að ástæðulausu.
Fyrr um kvöldið hafði ég verið að gamna mér á hjólabretti. Í hita leiksins tókst mér að standa vitlaust á brettinu með þeim afleiðingum að ég flaug með svívirðilega litlu listfengi á bakið og dó næstum því (fannst mér). Þar sem ég lá í andnauð á stéttinni eins og vel útflattur harðfiskur var ákveðið að gera eitthvað í málunum svo að innan skamms var farið með mig grátandi niður á Bráðamóttöku. Hjúkrunarkonan á Bráðanum fussaði yfir ástæðu áverkanna og dældi í mig Parkódín Forte verkjatöflum eins og Smartísi. Etir hálftíma bið á biðstofunni var ég komin í ágætt stuð af lyfjunum, farinn að gera grín af hrakförunum og hætt að finna fyrir verkjunum. Þá þurftu nokkrir galvaksir menn að halda mér niðri í biðstofunni og hindra úgöngu mína af Bráðanum og inngöngu á Kaffibarinn. Læknirinn komst að því að ég væri rifbeinsbrotinn og við því er ekkert hægt að gera nema taka nógu mikið að verkjalyfjum svo að "ég geti andað". Það er svo sem ágætt að anda öðru hverju þannig að ég tek minn lyfjaskammt eins og alvöru sjóari. Lof sé Guði og þakkargjörð fyrir að rifbeinsbrjóta mig á meðan Ólympíuleikanir standa yfir. Í gær sá ég t.d. fólk hlaupa og hoppa og stökkva og kastast til og það var ágætt, einn íþróttakappinn gubbaði næstum því og annar fór í fýlu. Adolf Ingi var á thöndernum í lýsingum sýnum í fimleikunum og þurfti konan sem var með honum oftar en ekki að bjarga honum. Dæmi: Konan: "Já þess má geta að þessi fimleikastúlka á einn frægan stuðningsmann því að Pamela Anderson er hennar mesti bakhjarl." Adolf: "Já hahah það er nú ekki beint bakið á Pamelu sem manni dettur fyrst í hug þegar minnst er á nafn hennar..heeee." Konan: "hheeeee já eee huu..þessi æfing hérna er sko metin út frá 9,9..." Playstation 2 tölvu var plantað fyrir framan sjónvarpið og hefur gestakoma á Óðinsgötuna aldrei verið meira en síðustu 3 daga. Gestirnir verða fyrir miklum vonbrigðum ef að sambýlingur minn vill horfa á fréttirnar. En eins og mamma segir: "Ef maður ætlar að búa með einhverjum öðrum en sjálfum sér þá er umburðarlyndi og virðing lykilatriði". Því létu gestirnir sér nægja að leika á tölvunna aðeins þá 23 klukkutíma sólarhringsins sem Rut var ekki að horfa á fréttirnar. Ég hlakka til að byrja í skólanum. Nú er ég komin á þriðja ár og þá bukka og beygja yngri nemendur sig fyrir manni og gefa manni svo af nestinu sínu, kveikja fyrir mann á fartölvunni og taka ofan hattinn og segja: "Mikið lítið þér vel út í dag ungfrú, halda mætti að þú hafir stundað snyrtingar af ýmsu tagi en ég sé strax með mínum hauksfráum augum að þetta er allt þér af náttúrunni gefið, hún hefur verið þér örlát!" Hátíðarhöld munu vera í Úrugvæ í dag því að þar er 17. júní sem er þó settur á 25. ágúst hjá þeim. Í tilefni af því hef ég ákveðið að vera með brotið rifbein í allan dag. Pís out BrokkolíBjór nammi namm
push/click arrows to scroll.
|
![]() ::photo moto:: ::sú var tíðin:: |